ذکر زمزمه ای مناجات با خدا
بهار دل شده خزان،دردام و از چشام بخوان نشسته ام یه بار دیگه،پا سفرۀ ماه رمضان خــدا خــدا خــدا خــدا؛ خــدا خــدا خــدا خــدا (۲) ******************************* تو گیر و دار زندگی،عادی شده برام خطا با این همه رو سیاهی،بازم به من گفتی بیا ای خالق بنده نواز، میخوام که از تو دور نشم خیلی داره دیر میشه ها،یه کاری کن عوض بشم خــدا خــدا خــدا خــدا؛ خــدا خــدا خــدا خــدا (۲) ******************************* ببین دارم داد میزنم، گـناه منو بیچاره کرد تو صحرای هوای نفس،دل من و آواره کرد ای که تویی به هر زمان، قرار قلب بی قرار گناهان این بنده رو، رو حساب جهلش بذار خــدا خــدا خــدا خــدا؛ خــدا خــدا خــدا خــدا (۲) ******************************* به زیر بـار معصیت، قـد کـمان آمدم خـدا به محضرت یه بار دیگه، پشیمان آمدم خدا ببین پا سفرۀ دعا، اشکای این سیـنه زن و میگه میان گریه هاش،ببخش منو،ببخش منو خــدا خــدا خــدا خــدا؛ خــدا خــدا خــدا خــدا (۲) ******************************* ای خالق آلاله ها، ببر من و یه شب حـرم از در خـانۀ حسین، کجـا رو دارم که برم آی عـاشـقـا مثل شما، این هـمۀ حـرف منِ فـقـط امید ما هـمین، گـریـه و سیـنـه زدنِ خــدا خــدا خــدا خــدا؛ خــدا خــدا خــدا خــدا (۲) ******************************* مرثـیـه خـوانی کارمه، مثل تـمـام عالـمین میان گریه هی میگم،حسین حسین حسین حسین آقا شنیدم که یه روز،خون به دل شما شده میـان گـودال بـلا، سـر از تـنـت جـدا شده حسین حسین حسین حسین؛ حسین حسین حسین حسین (۲) ********************************* آقا شنیدم سرت رو، به روی نیـزه ها زدن با کعب نی حـرامی ها، بر تن بچه ها زدن بین زمین و آسمان،با اشک جاری از دو عین یه مادری ناله میزد،غریب مادر یا حسین حسین حسین حسین حسین؛ حسین حسین حسین حسین (۲) |
